«Λαϊκή Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα δούμε γιατί στην χώρα μας θα επικρατήσει η αγγλική πολιτική. Οι Άγγλοι, μετά την απελευθέρωση, σε διάστημα τριών μηνών, θα φέρουν το βασιλιά και το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης θα τεθεί υπό διωγμό. Εγώ, εσύ, ο Καρτσιώτης και οι άλλοι αρχηγοί του κινήματος είμαστε καταδικασμένοι να σκοτωθούμε σα ληστές με την κάπα στον ώμο.»Αυτά είπε ο Άρης Βελουχιώτης στο Γιώργο Ζαρογιάννη ("Καβαλάρης") στις 27 του Μάρτη 1944, στην Άνω Καλεντίνη. Ένα μόλις χρόνο αργότερα, το Φλεβάρη του 1945, υπογράφτηκε η συμφωνία της Βάρκιζα;, με τα ίδια τα χέρια του Σιάντου και του Παρτσαλίδη, όπως ακριβώς ήθελαν οι Άγγλοι: να παραδοθούν άοπλοι και ταπεινωμένοι οι 50.000 αντάρτες του θρυλικού ΕΛΑΣ. Και μάλιστα με το χαρακτηρισμό του ληστή. Τέσσερις μήνες μετά τη Βάρκιζα, αποκηρυγμένος ο Άρης από τιο ίδιο το κόμμα τουτ και κυνηγημένο; σα ληστής, θα γράψει με το τραγικό του τέλος, την πιό άγρια σελίδα στην Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης.
Ένα από τα γράμματα που έστειλε ο Άρης στο Π.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. και με το οποίο ζητούσε από την καθοδήγηση του κόμματός του να πάρει πιο ξεκάθαρη και πιο αποφασιστική θέση απέναντι στους Άγγλους, αποκτάει ιδιαίτερη σημασία από το γεγονός ότι γράφηκε και στάλθηκε στον προορισμό του δεκαπέντε μήνες πριν τα Δεκεμβριανά.
Αυτό αποδείχνει την έντονη επαγρύπνηση και οξυμένη πολιτική διορατικότητα του Αρη Βελουχιώτη.
Το γράμμα αυτό πρωτοκολλήθηκε και καταχωρήθηκε στα αρχεία του κομμουνιστικού κόμματος από τον αγωνιστή του ΕΛΑΣ και αξιωματικό Αλέκο Ραχούτη (Αίας) ο οποίος ανέφερε ότι υπάρχουν κι άλλα τέτοιου περιεχομένου γράμματα του Άρη προς στην ηγεσία του Εαμικού κινήματος.
«Για το Πολιτικό Γραφείιο της Κ.Ε. του ΚΚΕ - Αθήνα.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Επ' αυτού του ζητήματος που θα σας εκθέσω πιο κάτω ξανάχω γράψει προ πολλού καιρού σε σας. Εδώ καθημερινά σχεδόν κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Όταν πέρασε από δω ο σ. Γέρος (Γιώργος Σιάντος) αν και εντελώς έκτακτα τον είδα, του 'πα λίγα. Τώρα ξανάρχομαι να σας τονίσω:
1- Οι στιγμές είναι κρίσιμες από κάθε άποψη. Ένα λαθάκι, μια μονόπλευρη κρίση, μια υποτίμηση ή υπερτίμηση της κατάστασης μπορεί να φέρει μεγάλες ζημιές.
2- Κατελήφθη ήδη απ' τους άγγλους η Λέρος, η Κω και η Σάμος. Αύριο ή μεθαύριο καταλαμβάνεται η Κέρκυρα, ύστερα από λίγο και άλλα νησιά. Οι Ιταλοί σκόρπισαν μετά τη συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Μπαντόλιο και τώρα βρίσκονται ανάμεσά μας σαν "συμπολεμιστές" μας.
Οι Γερμανοί μόνοι τους ήδη έχουμε συγκεκριμένες πληροφορίες από θετικότατες πηγές παραδέχονται ότι έχασαν τον πόλεμο και ετοιμάζονται μέσα στον Οκτώβρη να φύγουν κάνοντας γραμμή στον Όλυμπο ή το πιθανώτερο στο Δούναβη.
Έχοντας ολόκληρη αλυσίδα από κατειλημμένα νησιά μας οι Άγγλοι μια ωραία πρωία θα κάνουν εντελώς αναίμακτη "απόβαση" στη χώρα μας και θα βρεθούν ανάμεσά μας.
3- Τα συμπεράσματά της η αντιπροσωπεία μας στο Κάιρο θα σας τα πει. Θα φέρουν το βασιληά με το ζόρι και θα "επιβάλουν την τάξη" έτσι δήλωσε ο Ουίλσων αν "διασαλευτεί" με τον ερχομό του βασιλιά, παρά τις αποφάσεις του λαού μας.
4- Χειρότεροι απ' τους Άγγλους μη βαυκαλιζόμεθα δεν είναι ούτε οι ίδιοι οι γερμανοί. Θα επιβάλουν ένα φασιστικό καθεστώς μ' άλλο όνομα αν τελικά επικρατήσουν αυτοί.
Αιτία της διάσπασης του κινήματος στην Ελλάδα είναι αυτοί. Ούτε το συμφωνητικό θα υπόγραφαν αν δεν ήθελαν να κερδίσουν χρόνο αν δεν κρίνατε σεις το πρώτο συμφωνητικό ως απαράδεχτο και αν δεν τους απειλούσα εγώ προσωπικά. Αν, δηλαδή η στάση μας έναντί τους δεν ήταν σθεναρή. Η ως τώρα πολιτική του στρατηγείου μας απέναντί τους ήταν χλιαρή, μη τυχόν τους κακοκαρδίσουμε και περιορίσουν ή σταματήσουν τις ρίψεις υλικών. Απ' την υπογραφή του συμφωνητικού και ύστερα οι ρυθμοί και οι ποσότητες των ρίψεων μειώθηκαν κατά 50-80% κατά περιοχές. Αν η στάση μας ήταν σθεναρώτερη θα έρριχναν περισσότερα.
Σήμερα είναι κι αυτοί βέβαιοι πως θα φύγουν οι γερμανοί από εδώ μόνοι τους, ύστερα από το χάσιμο της Ιταλίας και την εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Σοβ. Ρωσσία και αν θα κάνουν απόβαση εδώ θα τη κάνουν εναντίον μας, γιατί άλλος λόγος δεν συντρέχει. Αν επρόκειτο για άλλο μέτωπο θα πήγαιναν στη Γαλλία.
5- Τους ιταλούς τους θέλουν ένοπλους και σαν "συμπολεμιστές" για να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον μας σε δεδομένη στιγμή. Το ΕΔΕΣ το ενισχύουν ακόμα ολόπλευρα. Προσπαθούν να πιάσουν πόρτα και φέρνουν καθημερινώς με αεροπλάνα πράκτορες της κυβέρνησης Καΐρου και άγγλους αξιωματικούς. Εξήντα (60) νέοι αξιωματικοί έρχονται να μπουν στο κεντρικό επιτελείο, άγγλοι και αμερικάνοι.
6- Επιβάλεται δική μας αντίδραση σοβαρή. Δηλαδή: Σύγκληση σύσκεψης από ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΔΕΣ - ΕΚΚΑ, υπογραφή και ευρεία δημοσιότητα δήλωσης ότι οι ένοπλες εθνικές δυνάμεις εν ουδεμιά περιπτώσει θα δεχθούν επάνοδο Βασιληά - Κυβέρνησης προ δημοψηφίσματος και ότι θα αντιταχθούν και βιαίως εναντίον πάσης τοιαύτης τυχόν αποπείρας. Έντονη απαίτηση συνέχισης ρίψεων μας έστειλαν ήδη έγγραφο ότι στους προσεχείς μήνες λόγω των επιχειρήσεων δεν θα μας ρίξουν υλικά ειμή ελάχιστα και διαφώτιση έντεχνη του λαού επί των αιτιών της περικοπής των ρίψεων. Αφοπλισμός των ιταλών άμεσος, έστω κι αν "στεναχωρεθούν" οι άγγλοι.
Διάλυση άμεση, έστω και αιματηρά των οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ αν αρνηθούν να υπογράψουν την ανωτέρω αναφερόμενη δήλωση.
Δεν γράφω για να παραστήσω τον έξυπνο, αλλά από πόνο και μόνο. Χίλια καλά να έχουμε κάνει αν χάσουμε τώρα το παιχνίδι θα μας μουντζώξουν όλοι. Αν το κερδίσουμε όμως και να 'χουμε κάνει και κάτι σκληρώτερο θα μας το συγχωρέσει και θας μας χειροκροτήσουν. Αυτή δυστυχώς είναι η ψυχολογία του κόσμου.Εγώ βέβαια, ήμουνα, είμαι και θα είμαι ο πιστότερος στρατιώτης και θα δουλέψω σκυλίσια και παλικαρίσια για οποιαδήποτε γραμμή κι αν χαράξετε. Νομίζω όμως ότι, έχω ιερά υποχρέωση να πω το τι νιώθω στις στιγμές τούτες έστω και για την ιστορία.
Γράφω πολύ βιαστικά. Δεν έχω καιρό και γιαυτό δεν κάνω περισσότερη ανάλυση των απόψεών μου. Τα γράψω έτσι χοντρά μα σεις κάτω από τέτοιο γράψιμο θα δείτε - είμαι σίγουρος - τη δικαιολογία τους τη θεωρητική και πρακτική.
Κάπου, 22-9-1943
Με σ.χ. και αγάπη
ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ
Τί έλεγε ο Άρης στον Περικλή (Χουλιάρα) λίγες ημέρες μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, το Φλεβάρη του 1945, βλέπιοντας τον κατάμαυρο πια ορίζοντα και την καταστροφή που ερχόταν για το αριστερό κίνημα;
«Με τη λογική της ηγεσίας του κινήματος φτάσαμε στη Βάρκιζα και παραδώσαμε τα όπλα. Και το δυστύχημα είναι ότι η ηγεσία εξακοκλουθεί να πιστεύει ότι τα πράγματα θα εξελιχτούν ομαλά και ότι θα εφαρμοστεί η συμφωνία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αδύνατο να δούνε τη μπόρα που έρχεται, που δε θ' αφήσει τίποτε όρθιο απ' ό,τι δημιουργήσαμε στα τέσσερα χρόνια. Μ' εκατό χιλιάδες όπλα στα χέρια της έγιναν αυτά που έγιναν, σκέφτεσαι, Περικλή, τί θα γίνει τώρα που κρατάει στα χέρια της μια συμφωνία, ένα χαρτί, ένα τίποτα; Γι' αυτό, το Πολιτικό Γραφείο, με επικεφαλής τον Σιάντο, θα πρέπει να περάσουν από Στρατοδικείο. Εγώ πάντως, Περικλή, το πήρα απόφαση: δεν πρόκειται να κάτσω, από τη θέση που με διόρισαν, να πρωτοκολλάω τις ντροπές και τα βασανιστήρια, τους εξευτελισμούς και τις φυλακίσεις, τις δολοφονίες και τις εκτελέσεις των ελασιτών και των άλλων αγωνιστών.»
Μετά τον τραγικό χαμό του Άρη, ο Νίκος Ζαχαριάδης αισθανόταν πολύ εκτεθειμένος στην υπόθεση αυτή. Και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν ήταν εξόριστος στη Σιβηρία, είχε καταλάβει ότι είχε γίνει ένα σοβαρό λάθος.
Προσπαθούσε όμως πάντα να το δικαιολογήσει με το επιχείρημα ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν μια κρατική συμφωνία. Και ότι δεν μπορούσε το ΚΚΕ να ακολουθήσει άλλη γραμμή... Παρά τα όσα συνέβησαν ο Νίκος Ζαχαριάδης πίστευε στην αξία του Άρη Βελουχιώτη. Και είναι χαρακτηριστικό ότι σ' ένα γράμμα του προς τον τότε εργατικό ηγέτη της Αγγλίας Λάσκι, έλεγε πως «εμείς για να είμαστε πιστοί στην Βάρκιζα διώξαμε τον δημιουργό και ηγέτη του ΕΛΑΣ».
Ένα μήνα μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας κι ενώ στην ύπαιθρο ήδη έχουν αρχίσει να οργιάζουν οι ακροδεξιές ομάδες σφάζοντας στελέχη του ΕΑΜ ο Άρης Βελουχιώτης στέλνει
γράμμα προς όλα τα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
«Προς όλα τα μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ
Αγαπητοί σύντροφοι,
Με το σημείωμά μου τούτο θα προσπαθήσω να τραβήξω την προσοχή σας στα πιο κάτω.
Ι Όπως πιστεύω, θα έχετε πειστεί και εσείς τώρα πως οι Έλληνες αντιδραστικοί και οι Άγγλοι κατακτητές δεν έχουν καμία πρόθεση να εφαρμόσουν έστω κι αυτή την ετεροβαρή, επιζήμια στα συμφέροντα του λαού μας και μη δίδουσα καμιά εγγύηση ομολογία δική σας για το σεβασμό των ελευθεριών του λαού μας, συμφωνία της Βάρκιζας. Οι παραβάσεις είναι καθημερινές και σοβαρές.Τις ξέρετε εσείς καλύτερα και δεν συντρέχει κανένας λόγος να τις απαριθμήσω.
ΙΙ Αν δεν σας ήταν εύκολο να γνωρίζετε προοπτικά τις προθέσεις της ελληνικής αντίδρασης και των Άγγλων εχθρών της Ελλάδας, τώρα, θέλω να πιστεύω πως πρέπει να μπορείτε να τις βλέπετε. Πρόθεσή τους είναι: όχι να συμβάλουν σε προσπάθεια για ομαλή εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου, ή έστω να ανεχθούν απλώς τη δική σας προσπάθεια προς την τέτοια κατεύθυνση, αντίθετα, να οργανώσουν και να διεξαγάγουν με πλεονεκτικές γι' αυτούς συνθήκες τον εμφύλιο πόλεμο μ' όλα τα μέσα.
ΙΙΙ Η διάσκεψη και συμφωνία της Γιάλτας δεν πρέπει να έχετε καμία αυταπάτη πως είναι δυνατό να επιδράσει σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να στρέψει το τιμόνι της χώρας που αφήσατε να κρατούν γερά στα χέρια τους οι Άγγλοι. Η Σοβιετική Ένωση, όπως πρέπει να σας είναι γνωστό, δεν μπορεί να κάνει
"ελληνική" πολιτική ώστε να επέμβει ενεργά στο ελληνικό δράμα. Γιατί δεν κάνει ούτε Σέρβικη, ούτε Βουλγάρικη, ούτε Ρώσικη ακόμα πολιτική. Κάνει πολιτική παγκόσμιας επανάστασης, και δεν είναι διατεθειμένη ούτε κατ' ελάχιστο να τη διακινδυνεύσει για το μικρό αυτό ποσοστό της ανθρωπότητας που λέγονται Έλληνες, που οι ίδιοι διά των ηγετών τους οδηγήθηκαν στη νέα σκλαβιά και που στο κάτω κάτω, αργά ή γρήγορα, μετά την πλήρη νίκη της πολιτικής της παγκόσμιας επανάστασης της Σοβιετικής Ένωσης (Σ.Ε.) δεν μπορεί παρά να είναι στο πλευρό του σοσιαλισμού.
Η Σ.Ε. θα μπορούσε να επέμβει "ενεργότερα", όπως, δεν αποκλείεται, κι αυτή η Αμερική, αν εμείς, εσείς δηλαδή ήσασταν ικανοί να δημιουργήσετε στην Ελλάδα διαφορετική κατάσταση, ανάλογη περίπου με την της Γιουγκοσλαβίας και ίσως και καλύτερη, με μια ορθή και συνεπή πολιτική και όχι γεμάτη "αριστερά" και δεξιά οπορτουνιστικά τακτικά λάθη στα βασικότερα προβλήματα της χώρας. Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες για μια τέτοια πολιτική και για δημιουργία μιας τέτοιας διαφορετικής κατάστασης στη χώρα μας. Και όποιος δεν το βλέπει και δεν παραδέχεται αυτό πρέπει να είναι ή μαρξιστικά αγράμματος ή... τι να πω.
IV Μπορεί, όπως μου παρήγγειλε ρητά ο σ. Γιάννης διά του σ. Ζήση, να υπάρχει "σαφής παραίνεση" των Ρώσων συντρόφων προς το ΚΚΕ για το κλείσιμο της Συμφωνίας της Βάρκιζας. Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτα. Μετά τη σωρεία των σοβαρών οπορτουνιστικών τακτικών λαθών από των αρχών του 1943 στη διεύθυνση του αγώνος από μέρους σας και το εγκληματικό επιστέγασμά τους, τη μάχη των Αθηνών, έχασαν την εμπιστοσύνη τους κι αναγκάστηκαν, για να μην οδηγήσετε τη χώρα και το λαό της σε μεγαλύτερες καταστροφές, να σας "συμβουλέψουν" να υποχωρήσετε και να κλείσετε τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Τις απόψεις του Γεν. Στρατηγείου του ΕΛΑΣ για τις δυνατότητες συνέχισης του αγώνα είμαι σίγουρος ότι δεν τις είπατε πουθενά και συνεπώς δεν γνώριζαν οι Ρώσοι σύντροφοι αν
μπορούσε και σε ποιες δυνάμεις να βασιστεί μια άλλη πολιτική.
V Το ΕΑΜ ώς το Λίβανο ακολουθούσε ανιούσα γραμμή ανάπτυξης. Από εκεί κι ύστερα πήρε την κάτω βόλτα. Από τη "μάχη της Αθήνας" κι ύστερα και την ήττα και, πολύ περισσότερο, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, χάνει σε επιρροή ραγδαία. Προβλέπω ώς το δημοψήφισμα και τις εκλογές και πιθανή διάσπασή του.
VI Το ΚΚΕ έχασε από την αίγλη του και τη δύναμη συγκέντρωσης και μέσα στο ΕΑΜ και μέσα στο λαό. Ακόμα έχασε σε στενούς οπαδούς του και σε μέλη του. Τις στατιστικές εσείς τις κρατάτε και είμαι βέβαιος πως θα έχετε διαπιστώσει ήδη σημαντικό ποσοστό διαρροής. Προοπτική μου είναι ότι αυτό το ποσοστό θα δυναμώσει πολύ.
VII Η "διαφώτιση" του λαού, των οπαδών του ΕΑΜ και των οπαδών και μελών του ΚΚΕ επί της "αναγκαιότητας" της πολιτικής της Βάρκιζας είναι αστεία κυριολεκτικά και κανένα μέλος του ΚΚΕ δεν την πιστεύει. Μα και τι διαφώτιση να γίνει; Κατά ποιο ταχυδακτυλουργικό τρόπο θα μπορούσε το άσπρο να γίνει μαύρο;
Αφήνω τους οπαδούς του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, δεν υπάρχει κανένα μέλος απλό, γραμματέας βάσης, αχτιδικός ή περιφερειακός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων στους τελευταίους αυτούς, που η δύναμη της συνήθειας και η ρουτίνα δεν τους αφήνει να δούνε, που να μην έρχεται να με συναντήσει με λαχτάρα σε κάθε χωριό που περνάω και να μου ρίχνει βροχή τα ερωτήματα: Γιατί το κάνατε αυτό; Για πού πάμε, γιατί χύσαμε το αίμα μας και κάψαμε τα σπίτια μας επί τρία χρόνια; Γιατί μας παραδίνετε αμαχητί; Τι θα κάνουμε τώρα; Πού είναι η λαϊκή μας δικαιοσύνη και η αυτοδιοίκηση; Γιατί και πάλι θα μας χαρακτηρίζουν το βιός μας ως λαθραίο και θα ξαναπληρώνουμε 2.000 δραχμές για ένα τσιγάρο χωριάτικο καπνό με εφημερίδα; Τι θα κάνουμε με τους εθνοφύλακες-μπουραντάδες που άρχισαν τις έρευνες, τους ξυλοδαρμούς, τις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κ.λπ.; Τι θα κάνουμε με την αντίδραση των χωριών μας που σήκωσε κεφάλι και μας απειλεί ανοιχτά ότι θα μας σφάξουν όλους; Με τι θα προστατευθούμε; Με τον "εθνικό στρατό"; Μα πώς θα γίνει τέτοιος αφού εμάς δεν μας δέχονται χαρακτηρίζοντάς μας ανίκανους οι επιτροπές με χίλιες ψεύτικες δικαιολογίες; Δεν το βλέπετε πώς στην περιοχή Καρδίτσας από την κλάση του 1939 δεν πήραν ούτε 20% από τους αμαρκάριστους ως δικούς των; Όλα αυτά θα ήταν ένας σίφουνας ενάντιά σας, αν εγώ για να αποφύγω διασπάσεις κ.λπ. δεν έκανα την πρόταση να πάω έξω να θέσω τις απόψεις μου, μη τυχόν και λυθεί κομματικά το ζήτημα, κι έβγαζα από τα χωριά τους τούς 200 και πλέον αντάρτες που είχα καταγράψει στο βουνό και άρχιζα τον πόλεμο.
VIII. Παντού οι οργανώσεις είχαν μουδιάσει. Η αντίδραση είχε σηκώσει κεφάλι. Το πέρασμά μας δημιουργεί ρίγη συγκινήσεως και ενθουσιασμού και οι γυναίκες ακόμα βγαίνουν και μας καλωσορίζουν, μας εύχονται "καλή επιτυχία και καλή λευτεριά από το νέο κατακτητή". Η αντίδραση κρύβεται. Πολλοί φεύγουν για τις πόλεις. Το ξεκαθάρισμα Εδεσιτών στην Ευρυτανία, που είχαν έλθει με ρητή εντολή να οργανώσουν εκεί ένοπλες ομάδες αντίδρασης, επικροτήθηκε από όλους. Θα ξεκαθάριζα και την ομάδα του Π. Μελιά (Ευρυτανία-Λεπιανά) και την ομάδα Σούρλα σε μια εβδομάδα, αν δεν ερχόταν ο αντιπρόσωπός σας. Στους κομματικούς των χωριών λέμε ότι για ειδικούς λόγους δεν πρέπει να εμφανιστούμε. Περπατάμε όλη νύχτα και κρυβόμαστε την ημέρα για να φανούμε συνεπείς σ' ό,τι συμφωνήσαμε με εσάς. Μα οι κομματικοί επιμένουν και με τρόπο το διαλαλούν οι ίδιοι στους χωριανούς τους: "ξαναβγήκαν αντάρτες μας. Σε λίγο θα βγούμε και πάλι όλοι, ο Άρης μας είναι εδώ, μη φοβάστε. Ξέρει αυτός και θα νικήσουμε και πάλι Έλληνες, αντιδραστικούς και Άγγλους κατακτητές"».
ΙΧ. Εσείς δεν τα βλέπετε όλα αυτά. Έχετε απομονωθεί από τη λαϊκή μάζα και έχετε χάσει τον παλμό της. Συνέλθετε έστω και τώρα. Δεν είναι αργά. Αργότερα σίγουρα θα είναι πολύ αργά και θα χρειαστούν τεράστιες θυσίες σε κόπους και σε αίμα για ν' αρχίσει κάτι σοβαρό. Προς Θεού! Μην αφήνετε όλο αυτό τον κόσμο στην απόγνωση. Μην αφήνετε να θρονιαστεί η αντίδραση οριστικά. Μην
πιστεύετε ότι η "εθνοφυλακή" είναι πραγματικά εθνικός στρατός και μη βάζετε τον κόσμο να τους δέχεται τους Μπουραντάδες ως "παιδιά του λαού", ενώ αυτοί τους δέρνουν. Μην κάνετε το έγκλημα να επιτρέψετε στην εθνοφυλακή να εγκατασταθεί παντού και να παίξει το ρόλο της παλιάς χωροφυλακής.
Χ Μην αυταπατάστε ότι τα όπλα που κρύψαμε θα μπορέσετε αργότερα να τα χρησιμοποιήσετε. Όχι! Θα τα βρουν σε λίγο οι εθνοφύλακες, χρησιμοποιήστε τα έστω και μέρος τους από τώρα. Βγάλτε από τώρα, έστω και λίγους, αντάρτες, έστω από μια ομάδα σε κάθε επαρχία. Μην τη χρωματίζετε ως δική σας ή ως συνέχεια του ΕΛΑΣ. Αφήστε την καμουφλαρισμένη, αφού δεν καταλαβαίνετε ότι πρέπει να ξαναπάρει τα όπλα ο ΕΛΑΣ. Δεν θέλετε εμένα επικεφαλής τους; Βρείτε έναν άλλον. Πάντως μην κάνετε το έγκλημα να αργείτε. Ενεργήστε σύντομα και δραστήρια.ΧΙ Εγώ συνεχίζω το ταξίδι για το Ηπειρ(ωτικό) γραφείο και από εκεί για έξω. Όμως με κάποια επιβράδυνση γιατί κινούμαστε όπως ξέρετε και λέω και πιο πάνω.
Επί όλων των ανωτέρω ελπίζω να έχω γραπτή απάντησή σας με έκτακτο σύνδεσμο, ώσπου να φτάσω στο Ηπειρωτικό γραφείο.
Εύχομαι να σκεφθείτε ώριμα έστω και την τελευταία στιγμή.
Εν πορεία 24/3/45
Συντροφικά
Πηγές:
"Ο Άρης βελουχιώτης και οι Άγγλοι" του Κώστα Γκριτζώνα, εκδόσεις Γλάρος 1983,
"Άρης Βελουχιώτης Το Χαμένο Αρχείο - Άγνωστα Κείμενα" του Γρηγόρη Φαράκου, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 1998
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου